Monako'da sekiz yıl süren proje, 384 metrekarelik alana Akdeniz ekosisteminin önemli bir bileşeni olan Posidonia oceanica’nın (deniz eriştesi) başarılı bir şekilde yeniden dikilmesiyle sonuçlandı.

Endüstriyel deniz inşaatı bağlamında gerçekleştirilen bu başarı, bu kadar karmaşık ekosistemlerin taşınmasının imkansız olduğu yönündeki yaygın inanışı haksız çıkardı.

Gazeta.ru’nun Environmental Challenges’a atıfla paylaştığı habere göre girişim, yeni kıyı bölgesi Mareterra'nın oluşturulması projesinin bir parçası olarak hayata geçirildi.

İnşaatın yol açtığı ve birkaç hektar deniz bitki örtüsünün kaybına neden olan çevresel zararı telafi etmek için, Andromède Océanologie'den bir uzman ekibi, Liège Üniversitesi'nden bilim insanlarıyla birlikte Larvotto Deniz Rezervi'ne Posidonia oceanica'nın yeniden dikilmesi için bir program geliştirdi.

Başarının anahtarı, kök sistemini ve etrafındaki toprağı koruyan, bitkilerin canlılığını önemli ölçüde koruyan yenilikçi bir nakil yöntemi oldu. Sonuçlar tüm beklentileri aştı ve ekimden üç yıl sonra deniz erişteleri çiçek açmaya başladı ve 2024 yılına gelindiğinde alanları orijinal topraklara göre %25,8 oranında artmıştı.

Liège Üniversitesi'nden Oşinograf Sylvie Gaubert, bu deneyin, kıyı şeridi gelişiminde ekolojik açıdan önemli bir telafi edici önlem olarak deniz eriştesi ekiminin etkinliğini gösterdiğini vurguluyor. Korsika'daki STARESO istasyonunda yürütülen uzun vadeli araştırmalar, bilim insanlarının bu hassas ekosistemleri izlemek ve onarmak için en uygun yöntemleri geliştirmesine olanak sağladı.

Proje, deniz koruma alanında yeni bir model oluşturuyor ve daha önce çevresel tahribatın telafisinin tek yolu olarak görülen yapay resifler yerine, artık deniz erişteleriyle tamamen yeniden dikilmesinin mümkün olduğu kanıtlıyor.